The Shepherd Restores a Soul: A Look at Caregiving and Alzheimer’s Disease
Februar 5, 202315 Μαΐου 2018
Λίντα Λόρενς
Σημείωση του συντάκτη: Αυτή είναι η έκτη και τελευταία δόση μιας σειράς άρθρων που γράφτηκε από την κα Linda Lawrence που αναφέρεται στις προκλήσεις και τις ευλογίες στη φροντίδα ενός ηλικιωμένου γονέα.
Η μητέρα μου ήταν σαν ένα χαμένο αρνί, που πάλευε με το Αλτσχάιμερ αλλά εμπιστευόταν τον Κύριο να είναι ο Ποιμένας της.
Οι γονείς μου ζούσαν στην έρημο της Νεβάδα, ενώ η αδερφή μου και εγώ ζούμε περιτριγυρισμένοι από καταπράσινα λιβάδια και κοντινές πισίνες με νερό. Όταν πέθανε ο μπαμπάς, η αδερφή μου και εγώ φέραμε τη μαμά να ζήσει μαζί μας στο Όρεγκον.
Περίπου ένα χρόνο αφότου ήρθε η μαμά μου είπε ότι προσευχόταν να γιατρευτεί από το Αλτσχάιμερ. Σκέφτηκα τις πολλές δυστυχισμένες αναμνήσεις της κοινής ζωής της μαμάς και του μπαμπά και πώς η μαμά ήταν τώρα πιο ήρεμη από ό,τι ήταν για χρόνια. Αναρωτήθηκα, «Θα μπορούσε το Αλτσχάιμερ να είναι το ανακουφιστικό καλάμι και το ραβδί του Ποιμενικού της;»
«Μαμά», είπα, «έχεις μερικές πολύ οδυνηρές αναμνήσεις. Πιστεύετε ότι είναι πιθανό ο Θεός να χρησιμοποιεί αυτή την ασθένεια για να αφαιρέσει μερικές από αυτές τις αναμνήσεις; Δεν έχουν ήδη ξεθωριάσει πολλά από αυτά;».
«Δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό», είπε διστακτικά.
«Και, ξέρεις», της θύμισα, «αν δεν είχες Αλτσχάιμερ, μάλλον δεν θα ζούσες μαζί μας εδώ στο όμορφο, καταπράσινο Όρεγκον. Θα ήσουν ακόμα στη Νεβάδα – μόνος με τον άνεμο και την άμμο. Φαίνεται πραγματικά καλύτερο;»
„Οχι!“ αυτή ξεφύσηξε. «Μου αρέσει να ζω εδώ. Δεν πρόκειται να προσευχηθώ πια για θεραπεία!».
Ο Κύριος δεν τη θεράπευσε από την ασθένεια, αλλά καθώς αποκαθιστούσε την ψυχή της, της ετοίμασε ένα τραπέζι παρουσία του εχθρού Αλτσχάιμερ. Ένιωσε το χρίσμα Του και το ποτήρι της ξεχείλισε από τραγούδι.
Η μαμά τραγούδησε όλη της τη ζωή. Όταν ζούσε μαζί μας, μπόρεσε να τραγουδήσει με το OK Chorale – μια ομάδα «Μεγαλύτερων παιδιών» που τους άρεσε να τραγουδούν σε οίκους ευγηρίας και βοηθούσε τις εγκαταστάσεις διαβίωσης. Τραγουδούσε μαζί τους μέχρι που δεν μπορούσε πλέον να διαβάζει μουσική ή να μαθαίνει νέα τραγούδια. Ωστόσο, το τραγούδι της δεν σταμάτησε ποτέ καθώς ο Ποιμένας της την οδήγησε στα μονοπάτια της δικαιοσύνης – για χάρη του ονόματός Του. Όταν δεν μπορούσε πλέον να εκφραστεί με συνοχή, μπορούσε ακόμα να θυμηθεί τα λόγια των ύμνων. Οι φροντιστές της και οι συνάδελφοί της στο γηροκομείο μου έλεγαν συχνά πώς τα ξεσπάσματα τραγουδιού της μαμάς τους έδιναν χαρά.
Στις 8 Νοεμβρίου 2009, η μητέρα μου βγήκε στην άλλη πλευρά της κοιλάδας της σκιάς του θανάτου, χωρίς να φοβάται ακόμα κανένα κακό, η ψυχή της αποκαταστάθηκε. Σε κάθε στάδιο της ζωής της μαμάς, ήξερε ότι ο Κύριος ήταν ο Ποιμένας της γιατί δεν ήθελε τίποτα αιώνιας αξίας.
Ασφαλώς, η καλοσύνη και το έλεος την ακολούθησαν όλες τις ημέρες της ζωής της, και τώρα κατοικεί στον οίκο του Κυρίου για πάντα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Η Linda Lawrence είναι συνταξιούχος και διαμένει με τον σύζυγό της, Carl, στο Corvallis του Όρεγκον.
